Weg

klaar om te vertrekken met een bleek velleke, snotneus, zere nek en slaapissues ... de rest van de bende triggert me voldoende, dus de moraal staat op modus operandi.
Waar gaan we naartoe? Stukje authentiek Portugal, vleugje Lissabon, glaasje Porto, brokje Castelo Branco en Monsanto ...
Daarnet nog de 14-daagse weervoorspelling gecheckt, en de zon draait rond de 30°C.
Wie me mist, mag altijd zijn vakantiefeelings es nalaten,- al is 't in uwen hof fakken, Dardennen of juist ver daarbuiten: meegenietend & inspirerend, doet altijd wel ergens deugd.

Adeus!

Komkommeren

kleine shopkes, grote shopkes ... gezien we het budget in de gaten houden, es gaan 'skarten' in de DOD's winkels, smoezelige outlets in Brussel en vintage all the way.
Leuk om doen maar van al dat stoffig grabbelen, is een frisse douche het enige dat me 's avonds nog kan bekoren.

Kregelig ... maar dat is goed

Ambetant ze, wachten op de waxsessie ... met het mooie weer al heel den tijd een lange broek aan dus. Donderdag naar zee, hoe zullen we dat netjes fiksen. Met al zo'n wereldvragen ben ik dus bezig. Veel te veel tijd.
Nu de reis eraan komt, krijg ik ook te maken met een spelbreker. Een pijnlijke nek - nog een leftover van een dom ongeluk - die ferm lijkt op een whiplash. Zucht, zucht, zucht, wanneer stopt dat hier es en wat kun je daar verdomme aan doen. Bovendien slaap ik er nog slechter van. Amai, gejammer in het kwadraat. Nu, we maken dat wel goed tijdens de waxsessie, lachen tegen 'tzeer en misschien komt er wel nog een leuk soldeke uit de lucht gevallen. En voor de attitude, een te gekke bril gekocht.