Laatst had ik het nog voor. Dat ik het over mezelf had als was ik een moderne non. Vooral modern dan. Of misschien breeddenkend, gezien vanuit de klassieke 'sister'. Afijn. We zaten in een auto met 4 mensen, eerder toevallig dan vrijwillig. Maar soms zijn er dus van die compromissen. Uiteraard kon dat een heel rustig ritje worden. Kan ik best tegen, tegen wat stilte. Zie, nog een gelijkenis. Die vereenzaming, het afsluiten van, echt iets voor mij. Soms. Iets minder gelijklopend is dan weer mijn eindeloze nood aan discussie, confrontatie of gewoon steeds in voor een goed gesprek (liefst met verschillende meningen).
De gazet 'en passant'
In die auto met 4 toevallige passanten kwamen best wel typische thema's aan bod. De actualiteit was/is een dankbaar iets voor de toevalligheid die wij met elkaar gemeen hadden. Of kwam het door de krant, lustig aan het circuleren in het voertuig? In elk geval, we hadden het plots over de kerk als instituut.
Céres & the bible
Nu ben ik helemaal niet into het kerk'verhaal'. -Net zomin wellicht als die andere passanten.- Ik heb een natuurlijke 'op mijn achterste poten reflex' tegen alles wat riekt naar onrechtvaardigheid, misschien zelfs nog als kakkernestje dan : onrecht tegen vrouwen. 'But hey, what did you expect... ?' Ik ben d'er ook één. Zelfs dan nog, algemene onrechtvaardigheid, ik word er zowaar soms agressief van. Het kerkverhaal reken ik daar jammergenoeg ook onder. Twee vliegen in één klap. 1/ uitsluiting van de vrouwen; terwijl ze het dan nog eens 2/compleet verknallen (zie léonard) / of verzieken (zie seksueel misbruik in de kerk en het werkwoord doofpotten dat zo lijkt te zijn onstaan). Het lijkt me een straf der dubbelzinnigheid als - blijkbaar volgens de geschriften- jezus de kerk wou overdragen à magdalena. En zijn volgelingen dat pertinent hebben proberen te verhinderen, al dan niet met geweld en doofpottoestanden.Tussenin: stel dat hij ooit bestaan heeft, wat een vooruitstrevend man. Streven naar de combinatie man-vrouw op dergelijke podia en hierbij rekening houden met de instincten, eigen aan beide soorten.
Guerilla
Het celibaat bleek een vergiftigd geschenk... Het was trouwens een man die mij erop attent maakte, hun instincten, zo zei hij - komt dus niet van mij-, of toch de basic line is de penetratie. Niets shocking aan toch? Voor mij klopte het verhaal althans. Als men natuurlijke instincten onderdrukt of domweg verbiedt, vinden die wel een andere uitweg. Het dwaalspoor zeg maar. Of lijdensweg, vooral dan voor de slachtoffers van-. Ok, ik haal mijn info uit de ganse polemiek die nu rond de kerk heerst en - toegegeven - ook wel een beetje uit de film Da Vinci code, maar enige logica is toch voelbaar. Zelfs al gaan er hier geen jaren theologische studie aan vooraf. Dat zijn 'immanentie' léonard nu maar fijntjes blijft waar hij zichzelf heeft gebracht: in de ondergang van de klassieke opvatting wat een bepaald geloof dan wel moet zijn.
Dus afschaffen dat celibaat. Beter gisteren dan vandaag. Let op, het gevaar der veralgemening kijkt om de hoek. Tuurlijk zijn er nog goede christenen, leiders, ... zit het kwaad niet overal? Al ben ik erg tevreden van onze breuk met de kerk als instituut / macht. Ik ben er trots op in zonde te leven: 2 kinderen - ongedoopt! plus een relatie niet in het kerkelijke verbonden. Evengoed niet in het wettelijke. Zo kan ik er wel nog enkele verzinnen. Later misschien.
Geen probleem met geloven (in jezelf, in het positieve, ...), kan doorheen de symboliek van een godsdienst kijken en zelfs verdedigen. Daar komt die non... alhoewel ... evengoed ergens in de stijl van Che...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten