Hoorde daarstraks dat niet toevallig de derde maandag van de maand /was het nu specifiek januari/ bekend staat als de meest depri dag. Ok, zeker niet toevallig, dan. Want net vandaag had ik een complete off day. Er zijn ergere dingen en we zagen en klagen niet maar trail en error in relativeren. Hey zeg, blijven we niet allemaal een beetje eeuwig zoeken. En ook Steven Van Herreweghe zei zoiets...
Eerste was de uitloper van een 'basta' verhaal met keukenleverancier waarvan de naam geen blogvermelding waardig is. Geen gratis reclame. En mij bepaald wel een vette gecompenseerde microgolfoven. Dit weekend bijna brand in de keuken met als historiek een mail/tel/zelfs tot daar sit-in kroniek van maar liefst 11 dikke maanden. Om nog maar te zwijgen van het non-werk vooraf geleverd. Vandaag eindelijk iemand aan de lijn gehad die het nodig achtte om toch maar eens te komen zien. Om de 'schade' op te meten. Of zou hij mail gehad hebben?
Goed begin, zou je zeggen. Ware het niet dat ik iets kort daarna via een stom grapke zowaar seksueel geïntimideerd werd. Een collega had er niks beters op gevonden dan platvloerse spam, toevallig met mijn naam, naar ondergetekende door te sturen met de vraag of ik echt niks beters te doen had. De ;) kwam pas in een mail achteraf. Jammer want het kalf was al verdronken. Dat lieflijk mailtje ging door naar de IT, hopend op een beetje begrip en op zijn minst wat efficiëntie (bits & bytes) ... Daar werd de mail uiterst professioneel behandeld : 'nee, niks aan te doen, aan die spam' en bovendien kameraadschappelijk in den bureau geknald. De ambiance zelf maken is zoveel moeilijker. Kon ik uitmaken uit de pijnlijke stilte die er was toen ik net die bureau binnenkwam. De stilsten eerst, hadden de grootste smile. Bah. Ik kreeg er alvast de koude rillingen van. Niet van opwinding.
POTTEKES
En dan belt de poetsvrouw af. Op een moment dat ik amper aan poetsen toe kom. Weinig zulke momenten eigenlijk, altijd interessantere? dingen te doen. Daarjuist nog kreeg ik een standaard mail met de melding dat mijn saldo in elekronische cheques te wensen overlaat. 'Wel vaker' staat er. Terwijl, als ik goed nadenk, dat maximum in twee jaar tijd twee keer gebeurd kan zijn. Toch?
Daarenboven laat Steve Jobs vandaag weten dat hij in ziekteverlof gaat. Hij overwon al kanker, kreeg een levertransplantatie én ook vandaag las ik digitaal iets in de trant van dat hij meer geld wou. Of zou dat te interpreteren zijn als meer tijd en gezondheid. Ik mag het hopen samen met de man.
Afijn, heb wel snel, snel lekkere spaghettisaus gemaakt. Basis eigen saus aanlengen met een 'vegetarisch' potteke. De gasten hadden nog nooit zoiets lekkers gehad, naar eigen zeggen, huh. Zo lekker dat er bijna niks meer over was toen ik niets interessanter te doen had dan een bordje ten teken van slaapwel te verorberen.
Gelukkig is er nog kamillethee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten