Blogkermis... Ooit al van gehoord?
Blogmarktkramer van de onregelmatige soort zijnde, kom je al es op zo'n kermis. Nee, eigenlijk per toeval het ding ontdekt en toegegeven, ben nog niet direct helemaal into het verhaal.
Dit begreep ik er alvast van: heel wat mensen zijn worldwide bezig met allerlei thema's. Vaak ook de niet alledaagse dingen of net zo basic dat het een herontdekking wordt. Ze zijn gebeten door iets en willen dat graag met anderen delen. Want wat je samen doet, doe je zo veel beter, toch? Lijkt me wel wat.
Zo pikte ik iets op over 'persoonlijke groei', treft dat even, als je met iets vastzit. Groei je dan ook? En hoe voelt dat, groeien? Kan dat ook wel es hels aanvoelen? Groei je met de smile of net met je bakkes op de grond? Het zal allemaal wel dubbel zijn...
En wat met zij die niet willen groeien, die niet weten dat ze kunnen groeien of nog erger die anderen weerhouden van te groeien. Ok, we schuiven het in niemands schoenen. Zoveel is duidelijk, groeien - na de kindertijd -, dat doe je volledig zelve. Je kan het natuurlijk wel gaan delen of anderen mee de hoogte in trekken. Samen groeien.
Het is wederom geen exacte wetenschap. En het gebeurt in de meest uiteenlopende situaties.
De aardbeving in Japan en de groteske gevolgen ... Apocalyptische toestanden, wordt er gezegd ... We kunnen het gewoon niet vatten. Het lijkt ver weg en onwezenlijk. Tegelijk levensecht. De aarde is slechts één van de zovele bollen in de ruimte. Wat broedt er daar, welke evoluties spelen zich af ver boven ons hoofd? En vooral, wat is onze rol daarin?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten