Lijkt een makkie voor iemand met een winnersmentaliteit.
De laatste tijd heb ik de kamp zowat overal proberen te beslechten. Bij vrienden, bij kennissen, nagenoeg vreemden, thuis, ziekenhuis, weer thuis ... klein pierke mag het weten wanneer de ommekeer komt. In het bos der business alleszins niet, daar waait eigen klakkeloze voortgang boven peoplemanagment. Ok, dan heb ik even een fade out op vlak van presteren... Schiet me af, als je durft.
Het grappige aan dat radeloze rondlogeren is dat je telkens geconfronteerd wordt met andere 'huis'culturen'. In Nederland krijg je steevast een soort van vals bladerdeeggebak - lijkt erop maar smaakt er niet naar - met een kanjer van oranjesuikerlaag. Uhuh. let op, lieve mensen, veel openhartiger dan de modale Belg. Zonder vooroordelen of oeverloos gekwek.
In het ziekenhuis 10x dezelfde nietszeggende discussies aanhoren van medepatiënten en het al te lachwekkend vinden om erop te reageren. sigaretten roken dat het een lieve lust is en therapie kut vinden. De behandelende geneesheer met je matige spitsvondigheden nog doen lachen.
Of vrienden die een pot appelmoes delen en wat extra frituren om je toch maar niet in je eentje thuis te laten zitten kniezen. "Lekker" zeg je dan, je eigen - in gezonde toestand - verse keuken én beren van eters in gedachten. Misschien moest ik gewoon "lief" gezegd hebben, want zo voelde het ook. Vrienden die je er gewoon bijnemen zonder meer, knuffelen en sleuren aan je optimisme (diep verscholen).
Of laatst nog een sigaret roken met een onverwachte bezoeker en beseffen dat iets dat gebroken is evengoed terug te fixen valt.
Sinds kort bezit ik gelukskaarten van The World Box of Happiness. 52 stuks, 1 kaart per week.
Opdracht voor deze week is o.a. :
"Doe iets waar je eigenlijk onzeker of verlegen over voelt. Overwin jezelf."
mooi, kvoel veel gelijkenissen in uw verhaal...
BeantwoordenVerwijderen