Vanmorgen weer iets te gezwind tot aan de schoolpoort geraakt. Flik op fiets maakte me duidelijk dat ik eerder op de weg voorrang had moeten verlenen aan ander vehikel. Ik had het nochtans netjes ingeschat. Misschien iets te netjes.
Enfin, de flik dreinde lijk een klein kind, "ja madamke, zeker vergeten é". Waarop ik, al blij dat hij niet stond te zwaaien met een PV, "ja, wellicht wel (lieflijke grijns)" ... Waarom spreken flikken je toch altijd aan alsof je kind van 6 bent? Nu ja hij stond aan de schoolpoort.
Madamke, meiske, juffrouwke, dingske, zo kan nen mens niet evolueren...
... Dat was gisteren. Er is nog steeds een zeker "pff" gehalte aanwezig wat niet echt bevorderend werkt voor het project. Bovendien kan de sleur kan me moeilijk verleiden.
Straks een trouwfeestje, wil me alvast pico bello uitdossen en genieten van de bubbels. Hopelijk niet om de haverklap de vraag: "En hoe gaat het nu?" Het antwoord zal hen schuldig blijven uit pure eigen onwetendheid. Tenzij ze uren de tijd hebben, de champagne blijft komen en ik een uitgebreid relaas van de laatste maanden uit de doeken kan doen. Not.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten