Waarom mannen liegen en vrouwen altijd schoenen kopen

Heb ik geen copyright op, de titel vind je gewoon tussen boeken die het wirwar der relaties proberen te ontwarren. Heb het zelfs niet gelezen. Doch. Titel heden ten dage past wel. Namelijk dat ik er dit weekend op uit trok voor dat ene paar laarzen. Lichtelijk hysterisch, want voorlopig vond ik niet wat ik voor ogen had. En dat mijn wederhelft er zomaar eventjes tussenuit ging. Alleen. En dat ik dat helemaal niet kon pruimen.
De titel dient dan ook niet letterlijk genomen te worden. Het geeft in zekere zin het gevoel weer van allebei aan de andere kant van het touw te trekken. En eigenste frustratie. Hij had dan wel zijn weekend maar ik vooralsnog niet die laarzen. Of hoe de één strijkt en de ander kijkt.
Wat ik wel wou ontlenen uit de bib was de Über-bijbel voor vrouwen, "De ontembare vrouw". Ik wou het ding in huis, gewoon als een soort van back up. Hulplijn zeg maar. Wat bleek, het boek was zoek. Misschien moet ik het toch es gaan kopen. Het haalde eerder al de geborgenheid van mijn nachtkastje. En kostte me weer wat boetegeld in de bib.
Een beetje zoals sommige vrouwen een menstruatiemix als afspeellijst op hun Ipod hebben (check Stubru), zo wou ik het boek aan mijn zijde. Niet om te menstrueren, dat lukt ons als vanzelve, eerder als bondgenoot.
En dan is er nog het wachten op een verlossend telefoontje inzake de Job. Waar wachten ze trouwens nog op. Ik ben de enige geknipte kandidaat. Verdomme!