What's next?

Geheel tegen de mode in, dit jaar geen lijstjes. Dan maar wat grasduinen in de horoscopen. Net als lijstjes ondingen. Wat hield de grote Flairhoroscoop 2012 me voor de ogen? Wat bleek, er is nog hoop voor de steenbokken onder ons. 2012 wordt het jaar van een job en een heerlijke reis naar de zon. Simple life.
De Chinezen zien in de geit vooral een strever naar vrede en het nieuwe jaar wordt er dan ook één van harmonie en evenwicht. Kan het echt? Wat verder laat een algemene horoscoop een verhuis waaien en geeft nog de tip "dat het verstandig is om eerst na te denken en dan pas uw mening te geven" mee. Keep that in mind!
21/12/2012 - the end of the world? Dacht het niet. Jammergenoeg kennen de westerse interpretaties van de Mayakalender enkel hun gelijke in Hollywoodiaanse bewerkingen. De Maya's voorspelden nooit een catastrofaal einde, wél een einde van een cyclische periode.

De Maya’s creëerden de kalender om belangrijke gebeurtenissen en data in hun verleden en toekomst te kunnen markeren. De kalender bestaat uit dertien cycli van 144.000 dagen. De laatste dag is 21 december 2012. “Wat de Maya’s voor die datum echt voorspelden, was dat er een god op aarde zou komen, maar ze vermeldden niet dat de aarde zou vergaan.” dixit Jose Huchim, Mexicaans archeoloog

Kwestie dat u het weet! Mocht het thema tijdens het bibberend stoeproken aan bod komen ... in de laatste nacht van 2011 - oef!
Maak er wat van in 2012 :)

HOHOHO

Kerstwensen in de bus/box en daar zat toch wel een erg schoon 'Willem Kloos' ding tussen:

Je bent een godin in 't diepst van je gedachten

want wat er omgaat in je hoofd en woekert in je hart

je angst en twijfel, je vreugde en verdriet, je liefde en smart

is zoveel groter dan een aardse vrouw van het leven kan verwachten.

Je bent een godin in 't diepst van mijn gedachten

want wat jij denkt en voelt en droomt en schrijft

is een klankbord van wat mij stuurt en boeit en drijft

vooraleer mijn eigen dromen hopeloos versmachten.

Kon ik maar de god zijn in het diepst van je gedachten

me even door de troon van je ziel laten verzachten 

maar bij een godenvrouw zoals jij er een bent

ben ik al blij dat je mij als vriend erkent.

And for tonight ...

Godin ...

... in het diepst van haar gedachten. 
Een subjectieve wrong aan een eeuwenoud gedicht van Willem Kloos. Een compliment. En eigenlijk best schone poëzie, die ik zomaar in toegeschoven kreeg van een goede vriend. Ik laat het u alvast straks zelf ontdekken. Heden ten dage ontvang ik vooral volgende proza, barstensvol clichés. Dit zou gewoon regelrecht in de spam moeten terechtkomen. Kikkerdril!

Helaas moet ik u meedelen dat wij besloten hebben uw kandidatuur niet verder te behouden. Deze beslissing houdt geenszins een definitief oordeel in omtrent uw capaciteiten en bekwaamheid op professioneel vlak. Het betekent enkel dat uw sollicitatie voor bovenvermelde functie niet voldoende beantwoordde aan het vooropgestelde profiel. Uw kandidatuur wordt in elk geval verder in onze databank behouden. Indien er in de toekomst nieuwe vacatures verschijnen waarvoor uw profiel mogelijks in aanmerking kan komen, dan kan u nog steeds door ons gecontacteerd worden. Wij danken u in elk geval voor uw interesse en wensen u verder succes toe in uw beroepsloopbaan.

Maar goed, we dwalen af.  Zoals Willem Kloos plachte te zeggen: "iedere filosoof en mens is een god in het diepst van zijn gedachten". Lijkt me wel wat. De golf der stemmingen waarop we ons vaak met moeite op de surfplank kunnen houden. Denken versus Doen, Verlangen dat vertaald wordt in Frustratie. Kalmte in de Onrust. Of hoe religie, kunst en liefde een driehoeksverhouding zijn. Nou, moest een cursus filosofie me aan een job helpen, waar wacht ik dan nog op. Stroomversnelling misschien...

Sonnet V
Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten,
En zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon
Over mij zelf en 't al, naar rijksgeboôn
Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten.
En als een heir van donkerwilde machten
Joelt aan mij op en valt terug, gevloôn
Voor 't heffen van mijn hand en heldere kroon:
Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten.
—En tóch, zo eindloos smacht ik soms om rond
Úw overdierb're leên den arm te slaan,
En, luid uitsnikkende, met al mijn gloed
En trots en kalme glorie te vergaan
Op úwe lippen in een wilden vloed
Van kussen, waar 'k niet langer woorden vond.
(Uit: Verzen, 1894)