Er is niet veel nodig om over vrouwen en quota te debatteren, zonet met de 7de dag nog wat maagklachten gehad. Een hoge rang uit de politiek - een vrouw, zijnde wel met een erg mannelijk uiterlijk; jammer - had deze week geopperd dat de combinatie gezin & carrière erg moeilijk, zoniet onmogelijk is. Zelf al ver in de jaren had ze er destijds voor gekozen, mja kiezen was niet het juiste woord, om kinderloos te blijven en zodoende de carrière alle ruimte te geven.
Tot groot ongenoegen van 'gelukte' carrièrevrouwen met kinderen ofte moeders met een fulltime happy job. Daarvan zat er ook eentje in de studio. Stel je het voor: een verwelke bloem tov een fris blaadje. Zoiets was het. Evenwicht hoefde je in dit debat dus niet te zoeken. Nu ja, blijkbaar is dat geen vereiste voor een debat. Jammer.
Ik kon niet nalaten te denken van yeah right, 5 kinderen en een topfunctie in bovendien een bedrijf met hoofdzakelijk vrouwen die allemaal! fulltime werken. Alsof dat iets was om als vrouw trots op te zijn. Dat je netjes fulltime werkt, nèh én dus pas dan lijkt mee te tellen. Alsof puur iets bereiken in je gezin ook niet iets kan zijn dat je tot eer strekt. Leek dat fris groen blaadje - blondine en puur vrouwelijk uiterlijk - niet meer op een man dan haar tafelgenoot? Ze ging ook nog verder dat de overheid nikske hoeft te doen aan combinatie vrouwen en carrière. Je moet het vooral zelf willen en dan lukt het wel.
Ik begreep waarom ze blond was.
Dat haar gezin daarvoor moest betalen met poetshulp, extra opvang en luxe voor de kinderen vond ze een verrijking. Ik denk dat gewoon een gelukkige moeder of vrouw het enige is dat een verrijking kan zijn in een gezin/relatie. Net zogoed voor een gelukkige man. Want net dat tilt je naar een volgend level. O ja, ze bracht haar 5 koters ook gezellig mee naar het werk, wat een levensles voor diezelfde 5. Ik geloof niet dat haar vlijtige mieren dat ook konden doen. Enfin, misschien een stok in het kippehok. Een goed vangnet had ze ook op zak. En net daar kreeg ik maagklachten. Niet dat ik een trees ben op dat vlak, er zijn vrouwen die zich krommer moeten leggen om het geregeld te krijgen. Toch, poetshulp en lange avondopvang vind ik vooral een verarming voor mijn portemonnee. En ja, ik haat het om soms te bedelen voor een logement van mijn 2 hier en daar. Niet iedereen staat met zijn armen open als ik te kennen geef dat diezelfde 2 mij soms onnozel en aan het randje van brengen. Vangnet mijn v****a!
Ook. Voor ik me volledig schaar achter het verwelkt blaadje moeten we opletten dat we niet blijven ageren vanuit conservatieve hoek. Het rollenpatroon bestaat en is oeringegeven. Maandstonden en kinders baren is ons letterlijk meer in de schoot geworpen dan bij een man. We nemen het dus ook in de toekomst met ons mee. Tot daar. De zorg mag evenwel niet alleen bij vrouwen liggen. Mannen maken net zo goed én graag kinderen. Maar de tijd dat enkel hij voor vlees op tafel moest zorgen, ligt al lang achter ons. Dus stop met moeders dat zorggevoel op te dragen. We hebben het zo al in ons. Ook mannen kunnen bewuster met hun vaderschap omgaan. Als dat in de bedrijfswereld en politiek meer naar voor zou komen, dan gaan we er misschien op vooruit.
Intussen een huishoudmiddel voor als je het even allemaal niet meer weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten