Ik schrijf dus ik blijf ;-) hier nog wel een tijdje. Mocht u me hard gemist hebben ...
Intussen een blauw-groen-gele vakantie achter de rug. Waarmee ik maar wil zeggen dat ik niet alleen aan zonnebaden maar ook aan 'groenbaden' deed. Simpelweg: aanwezig in de natuur met een ferme portie vitamine D. Bestaat er zoiets als 'blauwbaden' ook? Felblauw was de lucht en blauw is toch zo ongeveer wel een schone tint voor in de slaapkamer, ttz calming, dreaming colour.
Ik las, het één al beter dan het ander; en de honger naar letters is er niet minder om geworden.
In één rit (ergens tussen Cahors en Cirq Lapopie) / ruk wel uitgelezen: "Veronika besluit te sterven" van Paul Coelho. De achterflap geeft niet meteen het vakantiegevoel dat men placht te veroveren 'kofferverweg' van huis. Niet nodig, ik vond het geheel passen in de blauw-groen-gele tinten waarin ik me bevond. Hoe meer ik in het boek en zijn ziel zat, hoe opgewekter ik kwam. Serieus. Dit boek haal ik in huis. Om het zo nu en dan te koesteren. Te herinneren, toe te passen ...
Op zoek naar een concurrent voor de Millenium-trilogie, probeerde ik het eerste deel van de Vijftig tinten-trilogie uit. Ik las, soms ontzet van de brute seks, soms nou ja, ietwat geamuseerd & rode wangen aanlopend - ik blijf een vrouw ;-) - en vaak ook met een soort van 'wat moet ik hier nu mee' gevoel. Toch volgen wellicht de 2 volgende delen, al was het maar om mijn mening beter te kaderen.
Een vermelding waard vind ik de nieuwe Goedele. Scherper, smaakvoller en gewoon veel zelfzekerder. Ik mag het wel.
Een pocket '... for dummies' is nog niet volledig uitgeplozen maar bij de start meende ik mezelf op de goeie weg te herkennen. Simpele chicklit deed me Thoreau ontdekken. Ook weer die natuur. Ik ken de man zijn werk niet maar hetgeen naar hem verwees, vond ik toch een ontdekking. "Al wat goed is, is vrij en wild". Ecologie avant la lettre, lijkt me. 'Walden' eens uitlenen?
'Het geheim van loslaten', Guy Finley, durf ik niet klasseren onder de vele de zelfhulpboeken. Het lezen lijkt wel hard studeren. En is dat dan weer net dat stomme 'vasthouden'? Mijn domme ik ontdekt. Ik maak me sterk dat de schrijver doorheen het boek steeds op een andere manier eenzelfde boodschap herhaalt. De natuurlijke flow in zicht.
'Getting things done', heb ik niet aangeraakt. Tussen werk en kindervrije 10daagse toch nog aanvatten? Of 'dummies' versie dan maar ;-)
Zolang de tinten maar warm en helder blijven! En mijn bruine tinten en hoog vitamine D gehalte nog voldoende onderhouden worden. Zomer zolang ik het wil!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten