zondag 19 januari 2014

Herfst in de winter

Om dan toch tegemoet te komen aan de goede voornemens, voor alle komende jaren ... Dit artikel kan een goede leidraad zijn. Dus vaarwel comfortzone en welkom uitdagingen/dromen. Of die nu lekker aanvoelen of niet. Doe vooral waar je goesting in hebt, waar je nood aan hebt. Kijk naar elkaar en geef ruimte. Plan en voer uit. Misschien maak ik wel een 100 dromen lijstje.
Het is heel belangrijk om te proberen ten minste een paar van je dromen tijdens je levensweg na te jagen. Vanaf het moment dat je je gezondheid verliest, is het te laat. Gezondheid brengt vrijheid met zich mee. Velen realiseren zich dat niet, totdat de gezondheid ze in de steek laat.
Het is heel normaal voor iemand met een druk leven om vriendschappen te laten verwateren. Maar als de dood nadert, vallen de fysieke details van het leven weg. Mensen willen hun financiële situatie op orde hebben als het even kan. Maar dat is niet het belangrijkste dat hen bezighoudt. Ze willen eigenlijk de zaken alleen op orde hebben voor degenen van wie ze houden. Meestal zijn ze daar echter te ziek en uitgeput voor. Aan het levenseinde gaat het alleen om liefde en relaties. Dat is het enige wat er in de laatste weken toe doet. 
Veel mensen onderdrukken hun gevoelens om vooral de lieve vrede maar te bewaren. Als gevolg daarvan hebben ze zich geschikt in een middelmatig bestaan en zijn nooit geworden wie ze eigenlijk hadden kunnen worden. Velen ontwikkelen ziektes die verband houden met de bitterheid en wrok die ze daardoor met zich meedragen.
We hebben geen controle over de reacties van anderen. Maar hoewel mensen in het begin misschien reageren door zich uit te spreken als je verandert, zal het uiteindelijk de relatie naar een geheel nieuw, gezonder niveau tillen. Hoe dan ook, je wint altijd.  
Velen realiseerden zich pas aan het levenseinde dat geluk een keuze is. Ze waren blijven steken in oude patronen en gewoontes. Ze bleven hangen in de vertrouwde ‘comfort zone’, zowel wat emoties betreft als in hun fysieke leven. De angst voor verandering maakte dat ze zowel tegenover zichzelf als tegenover anderen deden alsof ze tevreden waren. Maar diep vanbinnen verlangden ze ernaar om eens echt te lachen en onnozele dingen te doen. Als je op je sterfbed ligt, doet wat anderen van je denken er helemaal niet meer toe. Wat zou het dan geweldig zijn om je al te kunnen laten gaan en gewoon te lachen lang voordat je dood gaat. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten