Wat schuift dat, een advocaat?

Had deze week weinig zin in schrijven. Blijkbaar had u iets in dien aard qua lezen. Nice, staan we quitte. Effen.
En stond deze week nog maar eens versteld van een paar - 'waar we toch niks aan kunnen veranderen' - hopeloze dingen des levens. Nu, hier en daar wat rammelen en schoppen, blijft het proberen waard. Geen gejammer dus. Wel heel even dit:
- Hoelang duurt het voor de rare gasten gescheiden worden van de dutsen met ego?
- Waarom krijg je op bepaalde - tot in den treure toe gestelde - vragen nooit een afdoend antwoord?
- Geen nood, het is niet mijn gevecht maar als er gevochten moet worden, ben ik er meestal wel bij ...
Hoe komt het dat een advocaat die al - eventjes collega aanhalen - ettelijke 'k' eur heeft opgestreken, durft te zeggen dat hij nog maar eens veel kosten moest maken om een verklaring (1A4'tje) op te stellen die: 1/ nog vol typfouten stond, 2/niet gecontroleerd was op rechtsgeldigheid en 3/ om nog maar van de dubbelzinnigheden te zwijgen, zelfs in zijn advies... ?
Dixit advocaat: "Misschien moeten jullie de tekst zelf controleren en verfijnen." Huh? Kan de cliënt daarvoor dan ook factureren? A rato van de gekende erelonen?

Binnenkort toch eens dat wereldje der gerechterlijke dwalingen van dichterbij gaan zien.

- Frieten, zijn die dingen verslavend?
- Rugpijn, van waar komt dat?
- Weet u welk uur u geboren bent?
- Heeft iemand een oplossing voor de regering of rest ons enkel een 'signaal', ook wel gekend onder de noemer 'we kunnen er toch niks aan veranderen' te geven?
- En daarom, wat schuift dat zo? De politiek? En valt dat verlof nog wat mee? De werklast? Overuren, krijg je die betaald? Moet er gebadged worden?
- Kan dommigheid een bedreigde soort worden? Hopelijk. Voor onze gemoedstoestand en misschien ook wel voor het milieu en andere to the point zaken.

Genoeg voor een vrijdagavond me dunkt. Nu lekker onderuit, laat de thee maar aanrukken!
En de zon morgen schijnen!