Mag ik?

Vandaag ben ik kwaad. Mag het? Op al de leuke koppels, gelukkige mensen, energiebommen en alle f**cking helende 'je moet het alleen doen' zever. Want. Ik. Wil. Het. Niet. Alleen. Doen.
Ben ik sterk, ben ik zwak? Kies ik dit of kies ik dat? Ik wil nu mijn huis vol met mensen die aan me trekken. Aan me sleuren. Maak mijn hoofd leeg, duw me die rivier in, zet me in de stroming. Toon dan hoe het kan, ik zie het niet. Het is donker en ik heb al een slecht zicht. Echt.

Bovengaande tekst was een tijdje geleden typisch Céresgewijs - hoe kan het ook - neergepend. Ik zie het nu in een ander licht. En ik zie meer ;) For a while. En ook dat is Céres.
Er is niks mis mee, dus de tekst mag er staan. Vandaag ben ik niet kwaad. Rustig eerder. Misschien komt er een kantelmoment. Voorzichtig. Ik ben verdikke een madam om rekening mee te houden. En daar kan ik naar leven. Hoef me niet zozeer altijd aan te passen, te plooien naar. Laatst een goed gesprek gehad met mijn broer. De jongste. Maar ook met de oudste. Beide gesprekken hadden hetzelfde fundament. Onze afkomst en de manier waarop we daarmee in het leven staan. Welke valkuilen we tegenkomen, personen maar ook eigen worstelingen. Beide broers gaan er elk anders mee om en ik zit ertussen, dus met dat evenwicht komt het wel in orde. De één trekt erop uit, kiest voor een volledige ommezwaai, kiest voor zichzelf. Misschien eventjes een vluchtroute om dan bij zichzelf thuis te komen. Triestig ben ik wel, dat er letterlijk meer afstand zal zijn. Dat er een schat van een vriendin alleen achterblijft. Maar tegelijk vind ik het o zo sterk. En het motiveert me ook. De kaart te trekken van vrouw enerzijds en moeder anderzijds. Kracht. En trouw zijn aan jezelf. De ander legt zich toe op zijn gezin en het gevoel van 'ik ben wie ik ben en dat is ok', hoe ik gevormd ben ... sommigen dingen kunnen niet verloochend worden. En daar komen mindere kanten bij te kijken. Kwaadheid. Maar die gebruik ik constructief. Wederom kracht en trouw zijn aan jezelf.
Ik ben gek op mijn broers. Ver of dichtbij. Onze driehoek is mijn familie en bij hen kom ik altijd thuis.
En gek op mezelf. Zo zei ik gisteren een date af. Je kan wel zin hebben in, maar niet in gelijk wie ;). Ik kies.