Kadul

... met dat woord maakte ik laatst ferm wat indruk op één van de vrienden van oudste zoon ten huize.
Kleine schets van de situatie.
De oprit heeft een soort van 'prullaria' strookje. Ttz, eentje die eigenlijk dient voor wat groens, aanplanting ed. Kortom een finishing touch. Waar ik me - momenteel - niet direct voor geroepen voel. De rest van het gezin duidelijk ook niet. Wat maakt dat dat strookje in de herfst en winter zijnde wel eens bezaaid kan liggen met van die kleurrijke, gezellige bladeren.
Voila, daar grijpt de natuur in waar wij stoppen.
Die bladeren vind ik - én duidelijk ook de rest van het gezin - daar wel mooi liggen. Buren zie ik dergelijke dingen vaak verwoed opruimen. Afijn. Nadeel van onze opritpolitiek is dat zo'n bedje van bladeren nogal uitnodigend is voor loslopende honden, wilde katjes en andere diersoorten die ik niet wens te fantaseren.
Laatst zag ik een paar ferme drollen tussen ons mooi oprit-blader-strookje liggen. Van die bruine knallers. Een wel erg wild katje? Ja maar dan één van de XL soort. Doch, mijn buurvrouw had wel eens vaker een hond zijn rondje zien doen. De schuldige was gevonden ... dankzij de buur/argusogen.
Net die dag, toen ik vol ongenoegen de schop nam en de bladeren bevrijdde van de vieze indringers, was er een vriendje op bezoek. Toen de oudste vroeg wat ik aan het doen was... riep ik vol onsteltenis uit: "Ja, wel, moet nu zien, er ligt hier kadul op onze oprit!"
Opvoedkundig is mijn taalgebruik niet altijd. Waarop die twee direct plat lagen van het lachen. Kadul, zo'n woord en dan nog uit de mond van de vrouw des huizes. Zo leek het wel. In elk geval, de dag erop was mijn woordgebruik al doorgesijpeld tot op de speelplaats en vond iedereen me een 'bjestige' moeder.
Of ook wel lachwekkende, of uit haar rol vallende... Afijn de achterliggende redenen hoef ik niet te weten.
Eigenlijk is dit gewoon een intro op een gerechtje dat ik gisteravond laat nog serveerde.
Kadul. Ook wel gekend onder de noemer: toatjespap, stovers, ... Kent u er nog een benaming voor?
Vroeger at ik dat wel eens ergens op verplaatsing. Schoonfamilie lust dit 'leveraanvallende' gerecht ook ferm. Gisteravond heb ik de verfijnde vorm klaargemaakt. En die viel goed in de smaak. Lofzangen als 'keukenprinses', ... passeerden de revue. Goh, je zou ervan blozen. Terwijl het super simpel maar dus wel njammie was.
Ikzelf haalde de 'verfijnde' versie uit het Spar magazine Kook. Leuk ding trouwens.
Stond daar als streekgerecht getypeerd : 'Toatjespap met grijze garnalen'.

In de kantlijn vermeldde men: in andere streken beter gekend als 'kadul' of 'stovers'. Een open goal... die ik niet mocht laten liggen.

Kadul: 4 pers. / 2 kg aardappelen / verse karnemelk / melk / (boere)boter / verse peterselie / 4 eieren / nootmuskaat / garnalen

1/ Lijkt me evident: aardappelen koken - makkie, pureren, scheut warme melk en - Jeroen Meus - indachtig, een klompje boter.
2/ Pot van het vuur + karnemelk volgens je eigen smaak en gewenste dikte (van de pap é), nootmuskaat, peper en zout (hier ga ik resoluut voor 'Herbamare', gezond alternatief voor zout, te vinden in Colruyt, ...).
3/ Terug evident: eieren koken gedurende 4 min, afkoelen en pellen
4/ Kadul nog even opwarmen, verdelen over de borden, kuiltje met ei.
5/ Afwerken met garnalen en peterselie. Ik deed er zelf nog wat geraspte kaas over.
Desgewenst kan je ook nog wat boter bruinen in je pan en kleine geutjes hiervan over de kadul doen. Ik vond dit niet nodig. Deed wel stiekem nog een toefje boereboter op mijn eitje.
In de chiro, zo wist de oudste, krijgen ze dit zonder ei. Mijn wederhelft at het vroeger met omelet en een 'schelle' kaas ergens tussen de puree. Vandaar die leveraanslag. De verfijnde versie viel - na elkeen het zijne te zeggen - het best in de smaak.
A ja, De Spar serveert er een aangename Sauvignon - licht & fijn - bij. Voor moest het u interesseren.

Wat schuift dat, een advocaat?

Had deze week weinig zin in schrijven. Blijkbaar had u iets in dien aard qua lezen. Nice, staan we quitte. Effen.
En stond deze week nog maar eens versteld van een paar - 'waar we toch niks aan kunnen veranderen' - hopeloze dingen des levens. Nu, hier en daar wat rammelen en schoppen, blijft het proberen waard. Geen gejammer dus. Wel heel even dit:
- Hoelang duurt het voor de rare gasten gescheiden worden van de dutsen met ego?
- Waarom krijg je op bepaalde - tot in den treure toe gestelde - vragen nooit een afdoend antwoord?
- Geen nood, het is niet mijn gevecht maar als er gevochten moet worden, ben ik er meestal wel bij ...
Hoe komt het dat een advocaat die al - eventjes collega aanhalen - ettelijke 'k' eur heeft opgestreken, durft te zeggen dat hij nog maar eens veel kosten moest maken om een verklaring (1A4'tje) op te stellen die: 1/ nog vol typfouten stond, 2/niet gecontroleerd was op rechtsgeldigheid en 3/ om nog maar van de dubbelzinnigheden te zwijgen, zelfs in zijn advies... ?
Dixit advocaat: "Misschien moeten jullie de tekst zelf controleren en verfijnen." Huh? Kan de cliënt daarvoor dan ook factureren? A rato van de gekende erelonen?

Binnenkort toch eens dat wereldje der gerechterlijke dwalingen van dichterbij gaan zien.

- Frieten, zijn die dingen verslavend?
- Rugpijn, van waar komt dat?
- Weet u welk uur u geboren bent?
- Heeft iemand een oplossing voor de regering of rest ons enkel een 'signaal', ook wel gekend onder de noemer 'we kunnen er toch niks aan veranderen' te geven?
- En daarom, wat schuift dat zo? De politiek? En valt dat verlof nog wat mee? De werklast? Overuren, krijg je die betaald? Moet er gebadged worden?
- Kan dommigheid een bedreigde soort worden? Hopelijk. Voor onze gemoedstoestand en misschien ook wel voor het milieu en andere to the point zaken.

Genoeg voor een vrijdagavond me dunkt. Nu lekker onderuit, laat de thee maar aanrukken!
En de zon morgen schijnen!

Sexy, sierlijk, sterk

http://www.pbase.com/cindyphotography/profile

Straffe madammen op de planken, Cindy Frey - She's got it - zeker eens gaan zien. En nog zoveel meer ! Pascale Platel ...

En, Adele is 21, dat zullen we geweten hebben.

Lang zullen we werken

"Twenty years from now you will be more disappointed by the things that you didn't do than by the ones you did do. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover." Mark Twain

Zoiets ongeveer was wel leuk geweest om horen op de NY speech ten werke. Cijfers en vooruitgang waren de balletjes in de soep. Op zich ergens een bedanking, altijd welkom; ook fijntjes verwijzen naar de indexverhoging - ons gegund - . Tussen de lijnen werd er 200% of - why not - 300% werkinzet gevraagd en weinig extra ambetante kosten richting de business. Crisis, nog lang niet over én zal die wel ooit gepasseerd raken? Realiteit of ook goedkoop excuus...

En toch... mijn lijstje is klaar, een tijdje al - en wordt dus in die orde wel eens gepresenteerd. Voor diegenen die een lijstje hadden gemaakt nog een goed woordje. Alles dat op dat al dan niet denkbeeldig gevalletje stond, werd ons van harte toegewenst.

Komt dat even mooi uit.

Daarna drank a volonté, de hapjes iets triestiger, enfin.

Perfectie bestaat dat?

Jobat er opnieuw bijgehaald. Misschien is het voor u al te laat. En dronk je je te pletter, vatte je je chef bij zijn of haar kraag in een te enthousiaste omhelzing. Gooide je een saai verhaal in de groep en zag door de bubbels het wegkijken van je omstanders niet meer. Of ging je nadien nog even door en kwamen verhalen die best niet op het werk thuishoren.

Doseer: gratis drank en verantwoord plezier. En ok, giechelen met andermans uitschuivers kan best. Off side.

Achteraf niet jammeren over de kater. Feestjes en consequentieanalyse.

Maandag, topdag !

Hoorde daarstraks dat niet toevallig de derde maandag van de maand /was het nu specifiek januari/ bekend staat als de meest depri dag. Ok, zeker niet toevallig, dan. Want net vandaag had ik een complete off day. Er zijn ergere dingen en we zagen en klagen niet maar trail en error in relativeren. Hey zeg, blijven we niet allemaal een beetje eeuwig zoeken. En ook Steven Van Herreweghe zei zoiets...
Eerste was de uitloper van een 'basta' verhaal met keukenleverancier waarvan de naam geen blogvermelding waardig is. Geen gratis reclame. En mij bepaald wel een vette gecompenseerde microgolfoven. Dit weekend bijna brand in de keuken met als historiek een mail/tel/zelfs tot daar sit-in  kroniek van maar liefst 11 dikke maanden. Om nog maar te zwijgen van het non-werk vooraf geleverd. Vandaag eindelijk iemand aan de lijn gehad die het nodig achtte om toch maar eens te komen zien. Om de 'schade' op te meten. Of zou hij mail gehad hebben?
Goed begin, zou je zeggen. Ware het niet dat ik iets kort daarna via een stom grapke zowaar seksueel geïntimideerd werd. Een collega had er niks beters op gevonden dan platvloerse spam, toevallig met mijn naam, naar ondergetekende door te sturen met de vraag of ik echt niks beters te doen had. De ;) kwam pas in een mail achteraf. Jammer want het kalf was al verdronken. Dat lieflijk mailtje ging door naar de IT, hopend op een beetje begrip en op zijn minst wat efficiëntie (bits & bytes) ... Daar werd de mail uiterst professioneel behandeld : 'nee, niks aan te doen, aan die spam' en bovendien kameraadschappelijk in den bureau geknald. De ambiance zelf maken is zoveel moeilijker. Kon ik uitmaken uit de pijnlijke stilte die er was toen ik net die bureau binnenkwam. De stilsten eerst, hadden de grootste smile. Bah. Ik kreeg er alvast de koude rillingen van. Niet van opwinding.

Golven

Waarom bestaat het weekend eigenlijk uit 2 dagen... Ik mis steevast de derde. Om efficiënt te zijn. Nu ja, ik doe het vandaag dus maar met deze track en o ja, misschien kijkt u wel uit naar deze film en haalt de platenspeler van zolder, schrijft brieven naar uw lief en vooral, laat blogs voor wat ze zijn. Bloggen en weten dat je niet 'over'lezen bent. Uiteindelijk een 'safe spot', uw halve en bespeelde ziel toch nog een beetje in bescherming genomen.
Kus voor de zonnige zondag!

To wax or not to wax

Jammer, mijn favoriete, Eva Brems, is er - al, even - uit: DASM! Ook collega Bart De Wever, had er deze week zijn bekomst van. Genoeg grappen & grollen over het stuurloze België. -Straks moet ik nog in de politiek gaan.- Hopelijk zal 'em dat gedacht hebben. Net deze week begonnen de acties van de 'kleine' man tegen die belabberde commedia dell'arte. Als wij niet presteren of net niet - ook hier verschillende maten & gewichten - voldoen op ons werk, dan duurt het liedje toch geen vette 7 maanden. Boter bij de vis. En slagen ze er niet in, dotaties annuleren, exit chauffeur en ruimzittende pree (ok, maar dan verwacht je wel degelijke kapiteins) en andere voordelen waar we godzijdank geen weet van hebben. Nog wat vroeg voor een zonovergoten festival, maar toch, geld terug! Zelfs de zoon van king of Kortrijk Stefaan De Clerck vindt het welletjes. Zou hij nog binnen mogen? Dat zal wel, want in dit geval staan de beste stuurlui aan wal. Ook voor de CD&V is macht belangrijk maar zijn ze even blij nu niet de verantwoordelijkheid te dragen. Net als hun andere kanalen lijkt het. Goed, die betoging zou los moeten staan van eender welke politieke partij. Dat zullen we dan maar wat graag geloven. Ware het niet dat bijdehante Stefaan De Clerck in een reactie al liet verstaan dat zijn zoon een beetje op hem lijkt. Propaganda op de rug van je eigen kroost, hmm, en een Signaal geven naar de eigen partij, hmm². Nog andere creatievelingen laten hun baard staan tot een regering op poten staat. Moeten wij vrouwen dat voorbeeld volgen? Minder leuk voor de mannen dan weer... en zo blijft de impasse duren.

Goed dat er toch wat beweging komt. Laat ze maar schieten die champignons. En tussendoor nog eens naar het theater. 'Hebt u dat ook, mevrouw en meneer politici?'

Geeks

Zie, nu had ik misschien ook beter mijn hoogdag digitaal gevierd ... of getwitterd of gelinkedin ... Dan had ik misschien die ene ongenode gast niet op de party gehad. Met schade achteraf dan nog!
Afijn die hoogdag is intussen een zee van tijd achter de rug. Geen gefeliciteer op kantoor, zelfs niet na ostentatief traktaat. Gelukkig, voor een paar lieve en zelfs onverwachte zielen, toch niet helemaal die 2,5 euro verkwist. Goed ingeschat. Desalniettemin wederom een - vrouwelijk, dit keer, ja voor u het vergeet, wij dienen nu en dan eens met ons zelf te pochen - hoogtepunt deze avond. Digitaal. Een paar knappe wijven van Howest waren - ook al een zee van tijd - druk in de weer met onderzoek naar het gebruik van technologische gadgets in het klaslokaal : Simpel als Krijt. En vanavond zat er eentje van hen bij Sound of Sam. Verder op te volgen. Benieuwd of ook de pedagogisch verantwoorde straffen op FB af te handelen zullen zijn. Spontaan komt bij me op:  als straf net niet al die requests voor "help, I need just one cow on my farmville!" (maar enfin, jij bent die ene!) deleten maar accepteren. Lijkt me nogal een mee-met-de tijd straf. In hetzelfde programma passeerde o.a. nog de revue: een soort van - buiten onze grenzen maar digitaal dichtbij - Miss of Mister Geek lijst waar men mensen kan nomineren als dé sociale nerd of all world. Voor alle duidelijkheid, vrouwen en mannen die een betekenisvol digitaal plaatsje hebben veroverd. Toeval? Ik dacht het niet.

Hoogdag

Met kliekjes weliswaar ... maar we gooien niks weg, dus ...
Extravagant uitslapen zonder wakker te liggen van het rumoer beneden, met lelijke vadsige hoest luisteren naar iets dat lijkt op engeltjesgezang, sober - tjah leftovers - maar gezellig laat ontbijt, de pas aangekochte 'botjes' nog eens bewonderen. Wat doet dat goed met je ziel, de perfecte solden vinden ;)
Afijn en waarom zouden we ons niet durven wagen aan de loterij, geluksgetal indachtig. Superpot vandaag, 't zal wel zijn, tis hoogdag. Schijnt dat - in een soort yoga oefening - een 8 vormen met je lichaam, kans op 'in balans raken' geeft. Straks zeker proberen!
Nog jammer van die andere kliekjes, de nonnen, waarom zouden ze achterblijven... De overlopers, eigenlijk konden we het weten. Het lijkt me precies nog erger van hen, gezien dat dat primitieve toch minder zou moeten spelen. Wat loopt er dan fout? Jezelf boven eender welk instituut/individu plaatsen, 'kader' denken, het doet niets goeds met de mens... Moderne non, oeps, guerilla dan maar beter, nu ja, er zijn er ook nog langs de goede kant!
Verder veel ego vandaag, why not ...

Kliekjes ...

... daar zullen we het deze week mee moeten doen want ziek, zo ziek gelijk een hond, dat was ik de laatste dagen.
U wilt het niet weten - maar toch, ik moet het kwijt - een klassieker, zijnde griep én nog een andere klassieker, zijnde rugkwellingen waren mijn leftovers van 2010. Zo kan ik nog wel een aantal zaken bedenken. Die u ook niet wilt weten en ik u dus zal besparen. Elk zijn deel, euh kliekje ...
Dus op aanvraag: mottig, rauw, krakkemikkig, moe, sleep langs hier en krom langs daar, peignoirblues, shit, fuck, pfffffffffffffffffffff ... slapwel !